کامپوزیت

-1-تعریف اول:

 تعریف عمومی ازمواد کامپوزیت عبارتست از ترکیب از دو یا چند از مواد و کامپوزیت هایF.R.P  شامل یک تقویت کننده به استحکام بالا به شکل الیاف می باشد.

رزین مورداستفاده در عملیات F.R.P بطور معمول پلی استرهای اشباع نشده می باشند.جهت افزایش قابلیت های رزین از چند نوع افزودنی مانند: رنگ دانه ها _ تاخیراندازهای آتش _ افرودنی های رسانا استفاده می شود.

الیاف شیشه به علت ارزان و مشخصه های استحکام به وزن نسبتا خوبی که دارا هستند معمولترین تقویت کننده به کار رفته در کل صنعت کامپوزیت می باشند. بطور کلی رزین بعنوان ماتریس پلیمری والیاف بعنوان تقویت کننده در صنعت کامپوزیت بکار می رود.

1-2-تعریف دوم:

 کامپوزیتها (مواد چند سازه ای یا کاهگل های عصر جدید)رده ای از مواد پیشرفته هستند که در آنها از ترکیب موادساده به منظور ایجاد موادی جدید با خواص مکانیکی و فیزیکی برتر استفاده شده است.اجزای تشکیل دهنده ویژگی خود را حفظ کرده در یکدیگر حل نشده و با هم ممزوج نمی شوند.استفاده از این مواد در طول تاریخ نیز مرسوم بوده است .از اولین کامپوزیتها یا همان چندسازه های ساخت بشر میتوان به کاه گل و آجرهای گلی که در ساخت آنها از تقویت کننده کاه استفاده می شد ، اشاره کرد. هنگامی که این دو باهم مخلوط بشوند در نهایت آجرپخته بدست می آید که بسیار ماندگار تر و مقاوم تر از هر دو ماده اولیه یعنی گل و کاه است.قایقهایی که سرخ پوست ها با قیر و بامبو می ساختند و تنورهایی که از گل ، پودر شیشه و پشم بز ساخته می شدند و در نواحی مختلف کشورمان یافت شده است،نیز از کامپوزیتهای نخستین هستند.

      اما سابقه استفاده از کامپوزیتهای پیشرفته به دهه 1940 باز می گردد. در آن زمان ارتشهای آمریکا و شورویسابق در رقابتی تنگاتنگ با یکدیگر ، موفق به ساخت کامپوزیت پایه پلیمری الیاف بور - رزین اپوکسی برای استفاده در صنعت هوا فضا شدند. 20 تا 30 سال پس از آن ، کامپوزیت های پایه پلیمری بطور گسترده ای به سوی صنایع شهری از جمله ساختمان و حمل و نقل روی آوردند.

.

معرق کاری

معرق کاری و نمونه طرح ها

مُعَرَّق‌کاری یا موزاییک سازی یکی از رشته‌های صنایع دستی است.

معرق سازی در ایران از سده ۶ هجری و دوره سلجوقیان با ساخت کاشی معرق پیشرفت کرد و در سده هشتم کامل‌تر و ظریف‌تر شد. در سده نهم و دهم هجری نیز رشد بسیار زیادی کرد. شهرهای اصلی معرق سازی در این دوره اصفهان ، یزد ، کاشان ، هرات ، سمرقند و آران و بیدگل بودند.

هنر موزاییک از دیرزمان شناخته شده بود و تا به امروز نیز کاربرد دارد. در بین النهرین و مصر باستان نوعی موزائیک در اندازه‌های کوچک و برای مصارف تزئینی و زینتی ساخته می‌شد ولی رومیان آن را چون یک قالب هنری همپایه‏ی دیوارنگاری به کار می‌بردند . صنعت موزاییک سازی توسط هنرمندان صدر مسیحیت ادامه یافت و در اوایل قرون وسطی به خصوص در قلمرو امپراتوران بیزانسی به اوج شکوفایی خود رسید ( مثلاً موزاییک‌های کلیسای سان وتیله در راونا )

معرق چیست؟در دایرة‌المعارف هنر (نوشته رویین پاکباز)، در تعریف معرق چنین آمده‏است: معرق (موزائیک Mosaic) طرح پیک نما یا انتزاعی ساخته شده از قطعات سنگ ، شیشه ، سفال ، چوب رنگین بر روی دیوار ، سقف ، زمین و غیره‌است. انواع معرق

معرق چوب

معرق کاشی

معرق موزائیک

معرق‏کاری در ایران

در بعضی از منابع به اشتباه گفته شده‏است که معرق چوب برگرفته از کاشی معرق است و معرق در ایران از هند وارد شده‌است. در حالیکه در سبک هندی چوب زمینه‏ی کار یک تکه‌است و به علاوه جنس چوب از فوفل است ..شیوه‌ای کار در سبک هندی به این شکل است که ابتدا طرح را بر روی چوب پیاده کرد و سپس شکل‏ها را بریده و بعد با تکه‏های مختلف چوب پر می‌کنند.

طبق آخرین کاوش‏هایی که در شهر سوخته واقع در زابل انجام گرفته‌است، شانه‎ای پیدا شده‌است که بر روی آن گلی با تکه‏های چوب کار شده‌است. این شانه متعلق به ۵۰۰۰ سال پیش است. پیدا شدن این شانه دلیلی بر بطلان دو نظریه فوق‏الذکر می‌باشد. علاوه بر این طرح گل روی شانه با طرح گلی که بر روی سفالینه‏ها کشف شده‏است یکی می‏باشد که نشان می‌دهد شانه‏ی یافت شده نمی‏تواند از جایی وارد ایران شده باشد.(بر اساس کاوش‏های استاد مهران امیر اینانلو)

معرق نوین

معرق به شکل امروزی یک هنر نوین است که در سال ۱۳۰۹ هجری شمسی اولین کارگاه آن توسط حسین طاهرزاده ایجاد شد که کارگاه منبت بود و توسط احمد امامی و پسرانش خلیل و علی در سال ۱۳۱۰ در رشته معرق و مشبک به کارگاه منبت فوق‏الذکر اضافه شد.از اساتید آن زمان می‌توان به برادران امامی و استاد زابلی اشاره کرد. از استادان معاصر می‏توان به استاد اینانلو اشاره کرد که ابداع کننده سبک تفکیک رنگ می‏باشند. در این سبک تکنیک‌های نقاشی را روی معرق پیاده می‏کنند. تکنیک‏هایی مانند پرسپکتیو- سایه روشن - نور و.. ولی در معرق سنتی به صورت مینیاتور(نقاشی ایرانی) کار می‏شد و بیشتر طرحهای به کار رفته از اثار استاد محمود فرشچیان بود. در معرق سنتی مبحثی به عنوان تفکیک رنگ وجود نداشت و به صورت کلی فرم‏ها یک تکه و با کمک خط اره نشان داده می‏شدند.

بویینگ

میلیارد نفر مسافر حمل کرده اند . روزانه 3 میلیون نفر بوسیله هواپیماهای ساخت بویینگ سرتاسر دنیا را زیر پا می گذارند . گرچه این کمپانی در سال 1915 تاسیس شد ولی موفقیت عظیم آن در دنیای حمل و نقل غیرنظامی از سال 1960 و با به بازار آمدن هواپیمای جت چهار موتوره 707 آغاز گردید . راز موفقیت بویینگ ارائه محصولات با کیفیت خوب و همچنین سیاست مدیریت در اهمیت دادن به انجام تحقیقات گسترده جهت بهبود تکنولوژی می باشد همچنین کاربرد نظریات و طرحهای پیشنهادی شرکتهای هواپیمایی در این موفقیت سهمی بسزا دارد این روش در 77 سال عمر این کمپانی همیشه مورد استقبال مشتریان قرار گرفته است .

* تاریخچه مختصر بویینگ

 




سالهای نخست :

ویلیام بویینگ در سال 1881 بدنیا آمد و برخلاف تصور و انتظار عموم خلبان یا مهندس هواپیما نبود . او بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه در شهر سیاتل (شمال غربی امریکا ) مشغول تجارت چوب شد . در سن 33 سالگی به همراه یکی از دوستان خلبان خود به نام سرگرد کانراد وسترولت با یک هواپیمای کوچک برای یک پرواز نیم ساعته تفریحی بالا رفت . بعد از چند روز آنان شرکتی تاسیس کردند تا بتوانند در زمینه تعمیر و ساخت هواپیماها فعالیت کنند و نام آن را (b&w) گذاشتند . اولین هواپیمای این کمپانی که بویینگ c-700 نام داشت در سال 1916 وارد خدمت شد . این هواپیما توسط سرگرد وسترولت و ویلیام بویینگ و یک مکانیک موتور و یک نجار طراحی و ساخته شد . یکسال بعد سرگرد وسترولت به شهر دیگری منتقل شد و سهم خود را به ویلیام بویینگ فروخت و بدین ترتیب بزرگترین اشتباه زندگی خود را مرتکب شد.
ویلیام بویینگ بلافاصله نام شرکت را به کمپانی هواپیمایی بویینگ تغییر داد و با تلاش فراوان توانست قرارداد ساخت 50 فروند هواپیمای سی – هفتصد را از نیروی دریایی دریافت کند و در سال 1919 محل کارخانه را به ساختمان قرمز دو طبقه ای که در جنوب بندر سیاتل قرار داشت انتقال داد .
بویینگ تا سال 1330 فقط هواپیماهای نظامی سبک می ساخت . در سال 1930 به جهت وضع وخیم آمریکا ( به دنبال سقوط اقتصادی سال 1929 ) و خروج کارخانجات فورد و جنرال موتور از رده سازندگان هواپیماهای مسافری،بویینگ اقدام به طراحی و ساخت اولین هواپیمای مسافربری خود نمود . هواپیمای بویینگ 247 گنجایش 10 نفر مسافر را داشت و با سرعت 360 کیلومتر در ساعت یکی از سریعترین هواپیماهای آن زمان به شمار می آمد .

صنعت هواپیماسازی

_{در قرنی که ویلبر و اورویل رایت ، نخستین پرواز انسان در آسمان را در دسامبر سال 1903 تجربه کردند، صنعت هواپیماسازی به یکی از مهمترین صنایع تبدیل شده و به تنهایی تأثیر عمیقی بر توسعه جهان داشته است. هزینه نسبتاً پایین، اطمینان و کارآیی سفرهای هوایی، باعث شده سفرهایی که چند روز یا چند هفته طول می کشیدند در عرض تنها چند ساعت انجام شوند و در نتیجه رشد اقتصادی و تجاری جهان، سرعت فزاینده‌ای به خود بگیرد}

<sub>.

سفرهای هوایی بر اساس تعداد مسافران رشد شدیدی داشته و از 78 میلیون نفر در سال 1956 به 65/1 میلیارد نفر در سال 2000 رسیده است.</sub>

_{به دنبال حملات تروریستی 11 سپتامبر سال 2001 در ایالات متحده آمریکا، سایه تاریکی بر سفرهای هوایی حکمفرما شد. تا آن زمان هرگز سابقه نداشت که هواپیماهای مسافربری برای حمل بمب و انجام دادن حملات تروریستی ربوده شوند.}

_.