مقام علی علیه السلام
در حدیثى، پیغمبراکرم ـ صلّى اللّه علیه وآله و سلّم ـ فرمود:
« یا على، اگر بیم آن را نداشتم که مسلمانان درباره ى تو آن کنند که مسیحى ها درباره ى حضرت عیسى ـ علیه السّلام ـ نمودند، درباه ى تو چیزى مى گفتم که به هر کجا گذر کنى از خاک کف پایت تبرک جویند. »(1)
تازه هنوز على ـ علیه السّلام ـ را معرفى نکرد.
با این که این همه بیانات در این حدیث و احادیث دیگرى فرموده است. فضایل على ـ علیه السّلام ـ گفتنى نیست، حقّ است اما گفتنى نیست! زیرا ما ضعیفُ العقل و الایمان هستیم و ظرفیت نداریم. اگر بیان مى کرد، بسیارى از مردم کافر مى شدند و عدّه اى معدود ایمان مى آوردند، هم چنان که درباره ى حضرت عیسى مسیح ـ علیه السّلام ـ چنین اتفاق افتاد.
اینهمه لاف زن و مدعی اهل
ظهور
پس چرا یارنیامد که نثارش باشیم ؟؟!!
سالها منتظر سیصد و اندی مرد است
انقدر مرد نبودیم که یاراش باشیم
اگرامد خبر رفتن ما را بدهید
به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم
اللهم عجل لولیک الفرج
.
.
.
با اندکی تأمّل و دقّت، شاید بتوان این گونه موضوع را از سه منظر نگاه کرد،که مردم جهاه سه دسته هستند:
1. مردم غیر مسلمان جهان؛
2. مسلمانان غیر شیعه دنیا؛
3. شیعیان گیتی.
با عنایت به اینکه وجود مقدّس و بیهمتای حضرت ولیّعصر(عج)، یکتا استوانة عظیم و نگاهبان هستی و مایة تداوم حیات بشر است و در روایات و دعاهای معتبر اسلامی به شفّافیت و تمامیّت تبیین و اعلام شده است:
«لولا الحجّة لساخت الأرض باهلها؛
بیمنه رزق الوری و بوجوده ثبت الأرض و السّماء»
گروه اوّل؛ یعنی مردم غیر مسلمان جهان؛ اعمّ از مشرکان و کافران که از نعمت حیاتی و فوقالعادّه سترگ نقش و جایگاه امامت، به عنوان واسطة بین خالق و مخلوق ـ هرچند خودشان هیچگونه درک و فهمی ندارند ـ برخوردار هستند، علاوه بر اینکه هیچگونه قدرشناسی و سپاسی ندارند، در بیاعتنایی و انکار ذات مقدّس الهی و نعمتهای گسترده و بیشمار خداوندی نیز کاملاً کافر و بعضاً با دین و ارزشهای الهی در تضاد، ستیزه و معاند تمام عیار هستند.
گروه دوم، مسلمانان غیر پیرو مکتب تشیّع در دنیا هستند، اینها نیز به لحاظ عدم معرفت، تحقیق و ژرفاندیشی در مسئلة کلیدی و مهمّ امامت و ولایت، وجود مقدّس قائم، هدایتگر و فریادرس؛ یعنی حضرت ولیّ عصر(عج) را انکار نموده و دستکم پذیرای قلبی و درونی ایشان نیستند.
گروه سوم، شیعیان جهان هستند که با دارا بودن اعتقاد و باور به امامت حضرت مهدی موعود(عج) و حضور در ساحت آن بزرگوار و چشم انتظاری ایشان مرتکب بیتقوایی، گناه و نافرمانی الهی میشوند، حضرتش را به دست نسیان سپرده و سوگمندانه در غفلت غوطهورند و صد البتّه نقش آن دسته از خواصّ شیعه که جنبة الگو و اسوه برای دیگران دارند و در عین توانمندی و تمکّن لازم دربارة آن جان جانان، نه سخن میرانند، نه قلم میزنند و نه افکار و اذهان دیگران را متوجّه و متمایل میسازند، نکتة تأسّفبار و نگرانکنندة دیگری است که دل را میآزارد و جان را میفشارد.
این گونه است که آن یگانة دوران و بیهمتای عصر ما که میلیونها دلِ شیفته، همراه اوست از سوی مثلث: «رذالت»، «جهالت» و «غفلت» مورد تهاجم شدید و آزاردهندة ظلم و بیعدالتی است. «سلامٌ علیکم بما صبرتم.»
خدایا! نام مهدی(عج) را بر لبهای ما، یاد مهدی(عج) را در اندیشة ما و عشق مهدی(عج) را در قلبهای ما و بینش، گرایش و کُنش مهدویّت و انتظار را در سرلوحه و جانمایة برنامهها و اعمال ما پایدار و نهادینه گردان.
آمین یا ربّ العالمین
منبع:
ماهنامه موعود