نوشته های خاکستری
๑۩۞۩๑ جدیدترینها فقط در این سایت ๑۩۞۩๑نوشته های خاکستری
๑۩۞۩๑ جدیدترینها فقط در این سایت ๑۩۞۩๑۱۰ اثر «نفرین شده» در طول تاریخ!!+عکس
۱)نفرین فرعون
این نفرین باستانی
مبتنی بر این باور است که اگر شخصی برای مومیایی هر یک از مصریان باستان
مزاحمت ایجاد نماید، بخصوص مومیایی فراعنه، نفرین خواهد شد. این لعنت برای
هیچ کس تبعیضی قائل نمی‌شود و مهم نیست که متهم یک دزد باشد یا یک باستان
شناس؛ اقبال بد، بیماری یا مرگ، هزینه بر هم زدن آرامش یک فرعون در حال
استراحت می‌باشد. مباحثی وجود دارد که می‌گوید این نفرین واقعی نیست.
یکی
از دلایلی که بسیاری نسبت به صحّت این نفرین شکّ دارند، وجود پایه علمی
برای بیماری و مرگ است. باکتری هایی که در قبرهای زیرزمینی
پادشاهان در خواب رشد می‌کنند، می‌تواند موجب آسیب های جبران ناپذیری در
سیستم تنفسی انسان شود. این امر می‌تواند علّت هر بیماری یا مرگی
تلقی شود.
نسخه های متعددی گزارش شده است که با باز کردن مقبره توت
آنخآمون، در ارتباط است؛ در یکی از این نسخه ها آمده است که هووآرد
کارتر، یک لوح گِلی غیر معمولی را در سرسرای قبر پادشاه از دست
رفته، یافته است. چند روز پس از فهرست نویسی آن، داستان اظهار می‌دارد که،
آلن گاردینر موفّق به رمزگشایی خط هیروگلیف روی آن شده است. بر روی لوح این
طور نوشته شده است: مرگ بال های خود را بر روی هر فردی می‌گشاید
که موجب بر هم زدن آرامش فرعون شود.
هم کارتر و هم گاردینر،
این نفرین را به عنوان هشداری برای دزدان مقبره ها تلقی کردند، امّا این
لوح ترس را در وجود کارگران محلی بیدار نمود؛ تمام گزارش های مربوط به لوح
مرموز از نسخه های مستند حذف شدند. البتّه، لوح نیز خود ناپدید شد و هرگز
نه عکسی از آن گرفته شده و نه ترسیمی از آن ایجاد. بنابراین، هیچ دلیل
قطعی برای وجود داشتن این لوح موجود نیست و این تنها حدس و گمان است.
نسخه
دوم این نفرین مدّعی است که هنگام ورود به مقبره طلایی، بالای در اینگونه
نوشته شده است: آنهایی که وارد این مقبره مقدس می‌شوند، باید منتظر
باشند تا بال های مرگ آنها را در آغوش بکشد.
• از ۲۶ نفری که در مقبره را باز کردند، ۶ نفر از
دنیا رفتند.
• از ۲۲ نفری که هنگام باز کردن تابوت،
در آنجا بودند، ۲ نفر از دنیا رفته اند.
• کارتر
در سال ۱۹۳۹ در سن ۶۴ سالگی، هری برتون در سال ۱۹۴۰ در سن ۶۰ سالگی، و سِر
آلن گاردینر در سال ۱۹۶۳ در سن ۸۴ سالگی، از دنیا رفتند.
مقبره، اولیّن
بار در سال ۱۹۲۲ باز شد. هیچ کس از واقعی بودن این نفرین مطمئن نیست، امّا
بسیاری هنوز با دیده تردید به این موضوع نگاه می‌کنند.
درحالیکه خرافات و افسانه ممکن است با آثار موجود در این لیست همراه باشند، برخی مردم اعتقاد دارند که نفرین مرتبط با هر یک از این آثار واقعی می‌باشد و نتایج مستند آن، که دلیل زنده آن این است که برخی آثار باستانی بهتر است پنهان بمانند و از زیر زمین بیرون کشیده نشوند. هر چند بسیاری از این آثار، یافته های ارزشمند باستان شناسی محسوب می‌شوند، امّا بدبختی، بیماری و مرگ که گریبان گیر برخی از این آثار می‌باشد، ممکن است تصادفی بوده یا رویدادها و بدشانسی های ناگواری باشد که همراه با هر یک از این آثار است. ممکن است هیچ کس حقیقت را نداند، امّا بسیاری از مردم در سراسر جهان، تاثیر این دست از نفرین ها را حس کرده اند.
بیشتر مردم هنگامی‌که کلمه “نفرین” را با آثار باستانی، اشیاء، مکان ها و مصنوعات تداعی می‌کنند، در واقع درباره پرفروش ترین رمان های داستانی، فیلم هایی با تاثیرگذاری بالا، بازی های ویدئویی محبوب و البتّه “ایندیانا جونز” فکر می‌کنند. با تمام این حرفها، چه می‌توان گفت اگر گزارش هایی واقعی از اتفاقات ناگوار رخ داده مرتبط با یک نقاشی، گردنبند یا جنسی عتیقه به گوش تان برسد. در اینجا لیستی از آثار نفرین شده را که با بدبختی، بیماری، و حتّی مرگ در ارتباط است، آورده ایم.
۲) نفرین الماس امید
الماس امید در موزه اسمیت
سونیان نگهداری می‌شود. این الماس ۴۵٫۵۲ قیراطی به چشم آبی می‌آید، زیرا در
ساختار آن بورون وجود دارد. شکل گیری آن در زمین بیش از یک میلیارد سال
طول کشیده است. این الماس در سرزمین ها و دست های بسیاری، از جمله چند
پادشاه، چرخیده است. متاسفانه، هر جایی که رفته است، لعنت بدنامی‌اش را نیز
با خود برده است.
گفته می‌شود که این الماس، بخت بد و تراژدی را برای
هر یک از مالکان خود به ارمغان می‌آورد. اکثر مردم باور دارند که این
افسانه ساخته شده است تا ارزش و اعتبار الماس را افزایش دهد. با این حال،
چندین داستان عجیب در این رابطه وجود دارد که به مرموز بودن این جواهر آبی و
بزرگ کمک شایان توجهی کرده است. متاسفانه، هیچ یک از این داستان ها دلپذیر
نیست.
یکی از این داستان ها مربوط به خریداری به نام ژاک کولِت
است که این الماس را از مردی دیگر می‌خرد؛ او بعدها خودکشی
می‌کند. مردی که این الماس را از کولِت می‌خرد، توسط
انقلابی های روس کشته می‌شود. زنی هم که این الماس را از آن مرد
قرض گرفته بود، توسط عاشقش به قتل می‌رسد. چندین داستان
دیگر نیز در این رابطه وجود دارد که در سال ۱۹۱۱ در روزنامه نیویورک تایمز
به چاپ رسیدند. هنوز هیچ یک از این داستان ها به تایید واقعی نرسیده است.
برخی
از مردم بر این باورند که پیر کارتیِر این داستان ها را ساخته است تا
خریداران را اغوا کند این الماس را بخرند. به نظر نمی‌آید که موزه
بخواهد این الماس را قرض داده یا بفروشد.
تاریخچه روزنامهها در جهان
این روزها می‌توانید آنها را در همه جا پیدا کنید. در دورترین نقاط جهان، در بلوارهای شهرهای بزرگ، در کوچه‌های باریک، در کیوسک‌ها، در قایق‌ها و کشتی‌های بادبانی. آنها تا خورده و یا لوله‌شده دست به دست می‌شوند و گاه حکم پوشش را دارند که به کار شب‌های سرد در پارک‌ها می‌خورند.
رسانه‌ای که قرار بود دنیا را تغییر دهد، نخستین پرتو خود را در یکی از روزهای سال 1605 در استراسبورگ آشکار ساخت (یک جمهوری آزاد در قرن شانزدهم).
البته یوهان کارولس (Johann carolus) چاپکار نمی‌دانست روزنامه چنین کارکردی خواهد یافت. او روزنامه رلیشن (Relation) را به چاپ رساند. رلیشن یک واژه لاتین است که از relatio به معنی گزارش دادن مشتق می‌شود و او به همین دلیل این نام را برای روزنامه‌اش برگزیده بود. او چهار فرمان رسانه‌های مدرن را جاری ساخت. نخست آن‌که رلیشن نخستین روزنامه موضوعی بود و طیفی از موضوعات را پوشش می‌داد و بنابراین جهانی بود، دوم آن‌که متمرکز بر عامه مردم بود و بنابراین آگهی داشت و بالاخره تعیین‌کننده‌ترین فاکتوری که رلیشن را به اولین روزنامه مدرن تبدیل ساخت، تداوم آن در انتشار بود.
رلیشن، نخستین روزنامه هفتگی
رلیشن نخستین روزنامه‌ای بود که به صورت هفتگی و به مدت هفتاد سال به زندگی خود ادامه داد. اما به هر حال، رلیشن از بسیاری جهات شبیه روزنامه‌های امروزی نبود. در آن دوران پستچی‌ها نقش تعیین‌کننده‌ای در گردآوری اخبار داشتند، چرا که آنها بودند که خبرها را از دلیجان‌ها یا پیک‌های سواره می‌گرفتند و از آن‌جایی که در آن دوران خبرها به مفهوم اخص کلمه چندان زیاد نبودند، هر چیزی که می‌رسید به دست چاپ سپرده می‌شد، بی‌آن‌که حتی ویرایش شود. مقالات به‌طور عمده با حروف سربی چیده می‌شدند و با ماشین‌هایی که از چوب ساخته شده بودند، به چاپ می‌رسیدند. چند سال طول کشید تا روزنامهها در سایر کشورها هم پدیدار شوند.
نخستین روزنامه فرانسه
نخستین روزنامه فرانسه تحت عنوان گزت (Gazette) در سال 1631 منتشر شد.
بلندترین مناره جهان
در بسیاری از کشورها مسجد جامع یزد به عنوان نمادی از این استان و حتی نمادی از کشور ایران مطرح است و این بنا در شمار نخستین بناهای عظیم و پرقدمت کشور به شمار می رود.
بنای این مسجد با عظمت قرنهاست که از فراسوی تاریخ تمدن این سرزمین می درخشد به نحوی که در کتب تاریخی یزد آمده است: "مسجد را بر جای آتشگاه ساسانی ساخته اند و سنگ بنای آن توسط علاء الدوله گرشاسب نهاده شده است".
مسجد جامع قدیم در قرن ششم هجری قمری و به دستور گرشاسب از نوادگان "علاء الدوله کالنجار" ساخته شد و بنای اصلی مسجد کنونی از آثار "سید رکن ال دین محمد قاضی" است.اصیل‌ترین بخشهای هنر معماری بی نظیر ایرانی در گچ کاری، شبستان، صحن، گنبد، کاشی کاری و مناره های برافراشته آن جلوه گر است.
زیباترین بخش این بنا را می توان مجموعه ایوان و گنبد خانه و فضای پیرامون آن نام برد. نمای ایوان بلند با مجموعه ای از زیباترین تزئینات کاشی معرق و نقوش اسلیمی و گیاهی همچنین گره چینی پوشانده شده است.
این تزئینات با آجرهای ضربی و نقوش معلقی و کتیبه های کاشی معرق و کوفی بنایی، مجموعه ای بدیع و خیره کننده آفریده که تحسین هر بیننده ای را برمی انگیزد.
