نوشته های خاکستری

๑۩۞۩๑ جدیدترینها فقط در این سایت ๑۩۞۩๑

نوشته های خاکستری

๑۩۞۩๑ جدیدترینها فقط در این سایت ๑۩۞۩๑

نظر کارشناس تعیین مصادیق محتوای مجرمانه درباره فیس‌بوک

بخش‌هایی از گفت‌وگو با حجت‌الاسلام سیدمحمدرضا آقامیری درباره فیس‌بوک، شبکه‌های اجتماعی، فیلترینگ و شبکه ملی اطلاعات را بخوانید:

  • با توجه به اینکه تکنولوژی هم می‌تواند آثار تخریبی داشته باشد و هم سازنده، می‌توان به نسبی و اعتباری بودن موضوعیت آن پی برد به نحوی که اگر ابزار نوین راهی برای توسعه علم و فرهنگ باشد، می‌توان بسته به استفاده و کارکرد آن که اگر در جهت مثبت و یا منفی باشد، آثار متفاوتی را برای آن متصور شد.به عنوان مثال از یک میکروفن هم می‌توان استفاده‌های مثبت داشت و هم منفی که در راستای کارکرد مثبت، توسعه فرهنگ از طریق تدریس و پرورش نفوس انسانی صورت می‌گیرد و از بعد منفی می‌توان به تخریب شخصیت یک رقیب انتخاباتی اشاره کرد و یا با آن ابزار به توسعه و بسط افکار انحرافی پرداخت. در کل، بحث رسانه به همین شکل است؛ وقتی رسانه با قالب‌های جدید به میدان می‌آید، کماکان می‌تواند زمینه را برای استفاده‌های منفی و مثبت باز بگذارد.
  • در اینترنت چند موضوع مطرح است؛ یکی پهنای باند و حضور در این شاهراه ارتباطی که عمدتاً بحثی سخت‌افزاری است و دیگری این که با توسعه این بستر، هر کاربری می‌تواند در این شاهراه حضور داشته باشد، حال یا حضوری پررنگ و فعال و یا حضوری کاملا تاثیرپذیر و منفعلانه.
  • قائم مقام موسسه فرهنگی تبیان درباره این که برخی شبکه‌های اجتماعی، شعار آزادی بیان را دارند گفت: چارچوب در شبکه‌های اجتماعی چه خارجی و چه داخلی به صورت جدی مطرح است و برخی هم که می‌گویند ما چارچوبی نداریم، جلوی انتشار برخی مطالب را در بسیاری از موارد می‌گیرند؛ حال ممکن است کاربر بتواند در این راستا به هر که و هرچه بخواهد، توهین کند، یا هر که را که بخواهد تخریب و به همه اشخاص و چهره‌های ملی و حتی به مراتب بالاتر نیز افترا بسته و توهین کند بدون این که کوچک‌ترین مشکلی داشته باشد اما اگر کمی پایش را از خطوط قرمزی که آنان دارند، فراتر نهد، جلوی فعالیتش را می‌گیرند. به طور مثال؛ هر فعالیتی که طرح هولوکاست را در برخی شبکه‌های خارجی، مطرح کند، محکوم به از دست دادن امکان فعالیت در آن شبکه اجتماعی است.
ادامه مطلب ...

همه چیز درباره سوییس

سوئیس با نام رسمی کنفدراسیون سوئیس، کشوری است در اروپای غربی که از شمال با آلمان، از شرق با اتریش و لیختنشتاین، از جنوب با ایتالیا و از غرب با فرانسه همسایه است. این کشور ۷٫۵ میلیون نفر جمعیت و مساحتی بالغ بر ۴۱٬۲۹۰ کیلومتر مربع دارد.

سوئیس کشوری است با سیاست جمهوری فدرال و از ۲۶ ایالت تشکیل شده‌است که «کانتون» خوانده می‌شوند. پایتخت سوئیس شهر برن است و قطب‌های اقتصادی این کشور دو شهر جهانی ژنو و زوریخ هستند. سوئیس یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است و درآمد سرانه در این کشور با ۳۹٬۰۰۰ دلار برای هر نفراز بالاترین‌ها در جهان است. سوئیس کشوری چندزبانی است و در آن چهار زبان آلمانی، فرانسوی، ایتالیایی و رومانش به رسمیت شناخته می‌شوند. سوئیس دارای سابقهٔ طولانی بی‌طرفی در مناسبات جهانی است به طوری که این کشور از سال ۱۸۱۵ تاکنون وارد هیچ جنگی نشده‌است.

این کشور مقر بسیاری از سازمان‌های بین‌المللی چون صلیب سرخ و سازمان تجارت جهانی است. یکی از دو دفتر اروپای سازمان ملل نیز در این کشور و در شهر ژنو قرار دارد. تاسیس کشور سوئیس در تاریخ ۱ اوت ۱۲۹۱ ذکر می‌شود و این روز در سوئیس تعطیل ملی می‌باشد.

سوییس

سوییس

ادامه مطلب ...

دندان‌های ماشه‌ماهی / عکس

ماشه‌ماهی از ماهی‌های رنگارنگ اقیانوس است که در نگاه اول ظاهر عجیب‌وغریبش شما را به خنده وامی‌دارد، اما رفتارهای زیستی کم‌نظیرش آن را به یکی از ماهی‌های مورد توجه دانشمندان بدل کرده است.

ماشه‌ماهی تایتان (Titan Triggerfish) با نام علمی Balistoides viridescens حرکتی مواج به باله‌هایش می‌دهد. علاوه بر آن، این ماهی همزیستی مسالمت‌آمیزی با ماهی تمیزکننده دارد که در این تصویر در زیر چشمانش ملاحظه می‌کنید.

بی‌ادب‌ترین ومؤدب‌ترین مردم دنیا رابشناسید


نتایج نظرسنجی یک سایت مسافرتی بین‌المللی نشان داد که فرانسوی‌ها بی‌ادب‌ترین و برزیلی‌ها مؤدب‌ترین ملت جهان به شمار می‌آیند. در این نظرسنجی فرانسوی‌ها با در اختیار داشتن 19درصد آرا از سوی همسایگان اروپایی خود، گستاخ‌ترین شهروندان جهان به‌ویژه در هنگام برخورد با گردشگران خارجی شناخته شدند.
بر این اساس رده‌های دوم و سوم بی‌ادب‌ترین ملت‌های جهان را روس‌ها و انگلیسی‌ها در اختیار دارند؛ آلمانی‌ها نیز در رتبه چهارم قرار گرفتند.

یکی از نکات جالب در این نظرسنجی قرار گرفتن چینی‌ها در رده پنجم بی‌ادب‌ترین‌ها بود که کاملا با چهره شناخته شده این کشور در سطح بین‌المللی متفاوت است.

کشورهای آمریکا، اسپانیا، ایتالیا، لهستان و ترکیه رده‌های ششم تا دهم این نظرسنجی را به خود اختصاص دادند و در سوی دیگر شهروندان برزیلی و فیلیپینی نیز مودب‌ترین‌ها شناخته شدند.

مشتری مداری گوگل برای همسایگان آن ور آبی!

تا می‌گویی جستجوی اینترنتی، پاسخ "گوگل" به سمتت پرت می‌شود؛ نخستین سایت پر مخاطب اینترنتی جهان که با مجموعه محصولات متنوعش، بسیاری از کاربران دنیای مجازی را مسحور خود کرده است؛ اما‌ گاه شیطنت‌هایی نیز دارد؛ شیطنت‌هایی که البته می‌توانند بسیار آزار دهنده هم باشند! اکنش‌های گسترده هم‌وطنانمان به استفاده از نام جعلی به جای «خلیج فارس» بار‌ها سوژه داغ بحث‌ها و محافل گوناگون بوده است؛ اعتراضاتی که‌ گاه به عذرخواهی انجامیده و ‌گاه نیز متأسفانه حریف ثروت شیخ‌های آن ور آبی نشده و قصه آب و هاون را تداعی کرده است؛ اعتراضاتی که البته جنس مردمی دارد و در برهه‌هایی کوتاه به برخی مسئولین نیز سرایت کرده، ولی بیشتر با دور خوردن توسط خودی‌ها و غیر خودی‌ها روبه رو شده و عقیم مانده است.


در تازه‌ترین اقدام از این دست، غول اینترنتی گوگل به سیاستی روی آورده تا هر دو طرف این غائله را از خود راضی نگه دارد؛ به این ترتیب که اگر هنگام استفاده از نرم‌افزار گوگل ارت (Google Earth یا نقشه سه بعدی زمین) زبان برنامه را از فارسی به عربی برگردانید، با کمال تعجب درخواهید یافت که خلیج همیشه فارس با نام جعلی نمایش داده می‌شود!






ماجرا هنگامی جالبتر می‌شود که زبان برنامه را به انگلیسی برگردانیم؛ اینجاست که طراحان این نرم‌افزار ـ احتمالا تحت تأثیر دلارهای شیخ‌نشین‌های جنوبی این دریا ـ به ظاهر دچار نوعی سردرگمی عجیب شده‌اند و احتمالا به این نیت که هر دو طرف را راضی کنند (!)، هم از نام واقعی بهره جسته‌ و هم اسم جعلی را گنجانده‌اند و به این ترتیب، یک دریا داریم که دو نام دارد و احتمالا نیاز به مرزبندی داشته باشد!

کته جالبی که اینجا جلب توجه می‌کند، این است که مدیران این سایت مرجع نقشه‌های جهان، با استناد به کدام اسناد نسبت به نامگذاری مناطق گوناگون، اقدام می‌کنند؟ آیا غیر از این است که در همه نقشه‌های تاریخی، نام این دریا را خلیج فارش ثبت کرده‌اند؟ و آیا نمی‌توان این موضوع را در دادگاه‌های جهانی ثابت کرد؟

ماجرای تاسیس شرکت واحددر تهران با اتوبوس های بنز آلمان

اولین خط اتوبوس شرکت واحد دراوایل دهه سی شمسی در تهران راه اندازی شد و در اواخر همان دهه دولتی شد.

از 15 دیماه 1332 (5 ژانویه 1954) خطوط اتوبوسرانی تهران تغییر قیافه دادند و دارای بلیت ژتونی (پولک فلزی)، باجه بلیت فروشی و اتوبوس مرسدس بنز شدند که دولت وقت از آلمان وارد کرده بود. به علاوه، خطوط اتوبوسرانی تغییر شماره داده و بر حسب شمالی ـ جنوبی و شرقی ـ غربی بودن مسیر، ردیف بندی شده بودند.

قبلا هر اتوبوس و یا هر چند اتوبوس متعلق به یک فرد حقیقی بود و نظم و ترتیب وجود نداشت و طرز کار، دلبخواهی بود. از مسافران پول نقد (یک قران) دریافت می شد که خرد کردن پول، وقت گیر بود. رانندگان بر سر مسافر و پرکردن اتوبوس با هم مسابقه سرعت می گذاشتند که گاهی منجر به مرافعه و کتک کاری و یا تصادف می شد. اتوبوسها غالبا قراضه بودند و ضمن راه از کار می افتادند و مردم سرگردان می شدند و ....

در زمان حکومت دکتر مصدق برای حل این مسئله دیرپای تهران، طرحی به مجلس داده شد که برپایه آن در تهران یک شرکت واحد اتوبوسرانی تشکیل شود که 51 در صد سهامش متعلق به شهرداری باشد و 49 درصد دیگر، از آن مالکان اتوبوسهای موجود؛ که صاحبان اتوبوسها به حالت اعتراض دست به اعتصاب زدند و در بهارستان جمع شدند و مجلسیان را مجبور به تعلیق اجرای طرح کردند که دولت زاهدی با این که برخی از اتوبوسرانان شهری با هدف سوء استفاده های بعدی، در براندازی 28 مرداد برضد مصدق شرکت کرده بودند طرح را با زور به اجرا درآورد و خرید اتوبوسهای مرسدس بنز معروف به «بنز با دماغ» از آلمان و ژتونی کردن کرایه به همین منظور بود.

شرکتهای متعدد صاحب خطوط بعدا در پرداخت اقساط اتوبوس های بنز به دولت، تعلل کردند و این، فرصت مناسبی به دست دولت داد که از نوروز سال 1337 به بهانه عدم پرداخت اقساط بهای بنزها از سوی خطوط، اتوبوسرانی تهران را به طور کامل در دست بگیرد (دولتی کند) و همانند سایر کشورها به مالکیت شهرداری درآورد و برای این که اعتراضی صورت نگیرد، رئیس شهربانی (پلیس) را با حفظ سمت، موقتا مدیر عامل آن قرار دهد، بلیت های کاغذی کند، برای اتوبوسها ایستگاه تابلو دار به وجود آورد و ساعت حرکت و توقف در ایستگاه نهایی (آخر خط) را معین کند و ... که تا چند سال پیش با جزیی تغییری به همان صورت باقی مانده بود.

در چند سال اول تاسیس شرکت واحد، برای تشویق مردم به استفاده از اتوبوس و نیز حل مسئله ترافیک تهران، از انگلستان اتوبوس دو طبقه وارد و بهای بلیت دانشجویان و کارمندان دولت را «نصفه قیمت» کردند و چون شهرداری از زیان دادن به فریاد درآمد، اتوبوسرانی را عملا به صورت بنگاهی غیر انتفاعی درآوردند و قرار شد با تثبیت بهای بلیت، دولت زیان آن را از بودجه خود بپردازد