غذاهای فوری افسردگی می آورند/ معرفی خوراکی های ضدافسردگی

گروهی از پژوهشگران اسپانیایی در بررسیهای خود نشان دادند که غذاهای فوری (فست فود) منجر به بروز اختلالات افسردگی می شود. دانشمندان دانشگاه لاس پالاماس و دانشگاه گرانادا دریافتند که اصطلاح غذاهای فوری یا فست فود نه تنها موجب چاقی می شود بلکه می تواند به افسردگی مصرف کنندگان این نوع غذاها منجر شود. نتایج پژوهشهای این محققان حاکی از آن است که مصرف زیاد اسنک، شیرینهای آماده و نوشابه های گازدار 51 درصد خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهند. این محققان به منظور دستیابی به این نتایج در یک دوره زمانی مشخص نوع رژیم غذایی و حالت سلامت روحی و ذهنی حدود 9 هزار نفر را تحت کنترل قرار دادند. هیچ یک از این افراد در گذشته سابقه بیماری افسردگی نداشتند و هرگز تحت درمان ضد افسردگی قرار نگرفته بودند. در دوره تحقیق در 493 نفر افسردگی تشخیص داده شد. به این ترتیب، دانشمندان اسپانیایی ارتباط مستقیم میان خطر افسردگی و مصرف مداوم یا پربسامد غذاهای فوری را در رژیم هر یک از این افراد مبتلا به افسردگی کشف کردند. به گفته این دانشمندان، به هر میزان که روش غذا خوردن اشتباه باشد به همان میزان خطر رنج بردن از بد زندگی کردن افزایش می یابد. این درحالی است که غذاهایی مثل ماهی (غنی از امگا- 3)، سبزیجات تازه و خوراکیهایی که غنی از ویتامینهای گروه B هستند همانند ترکیبات ضد افسردگی عمل می کنند. نتایج این بررسی، فرضیه ای را تائید می کند که بیان می دارد رژیم غذایی سالم نه تنها برای بدن بلکه برای حالات روحی نیز مهم است. پیش از این، تحقیق دیگری از این گروه تحقیقاتی با شرکت بیش از 12 هزار نفر نیز به نتایج مشابهی دست یافته بود.

۲۲۰ سال پیش در چنین روزی دلار متولد شد

220 سال پیش در چنین روزی، قانون ضرب سکه در ایالات متحدۀ آمریکا به تصویب کنگره رسید.

متعاقب  این مصوبه دلار به صورت سکه متولد شد. متمم این قانون در ماه بعد توسط جرج واشنگتن، رییس جمهور وقت به امضاء رسید. تولد دلار سکه ای در حالی صورت گرفت که 16 سال از استقلال ایالات متحدۀ آمریکا می گذشت و نقطۀ قوتی برای تحکیم پایه های استقلال کشور به شمار می رفت. در نهایت اولین دلار سکه ای(ساخته شده از نقره) در سال 1793 در فیلادلفیا ضرب شد. سکۀ مذکور حاوی 89.25% نقره و 10.75% مس بود. گفتنی است اولین دلار به صورت اسکناس نیز در سال 1861 به چاپ رسید.

این همه سال گذشت و ما تنها یک «ورزشگاه آزادی» داریم!

این روزها در محافل ورزش، بحث کم شدن سهمیه‌های لیگ قهرمانان آسیا پیچیده و همه با اشاره با نشست چندی پیش مسئولان کنفدراسیون فوتبال آسیا به این مهم پرداخته‌اند که این کار بازی عرب‌ها برای دست یافتن به سهمیه‌های بیشتر در لیگ قهرمانان و کاهش سهمیه ایران است.اینکه آیا این کار سران فوتبالی کشورهای عربی، کاری از روی غرض‌ورزی با فوتبال ماست یا نه و تأکید بر لزوم اینکه ما نیز باید از افراد صاحب نفوذی در کنفدراسیون بهره ببریم تا این دسیسه‌ها را خنثی کند و مانع از بین رفتن حقوق شود، بر کسی پوشیده نیست و ما نیز روز گذشته با بازی جدید کشورهای عربی برای کسر سهمیه فوتبال ایران به این مهم پرداخته‌ایم.

اما خوب است در این فرصت، از زاویه‌ای جدید به این مسأله بنگریم. روشن است که این پیشنهاد (که وزن مؤلفه‌هایی چون بیننده و سطح کیفی لیگ را کم کنند و بیشتر به امتیاز ملاک‌هایی همچون ورزشگاه‌های استاندارد و زیرساخت‌ها توجه شود) بیشتر از سوی کشورهای عربی و برای پوشش دادن ضعف آنان در این حوزه‌ها مطرح شده است. چنان که می‌بینیم، نه از لیگ آنها استقبال می‌شود و نه از بازی‌های ملی و حتی حربه‌های تبلیغاتی آنها نیز برای کشاندن بیننده به استادیوم‌ها هم کارساز نیست و حتی در زمان نامزدی قطر برای میزبانی جام جهانی، بسیاری آن را خنده‌دار توصیف می‌کردند. از سوی دیگر، اما ما همواره به بیننده‌های پر شور و شوقمان بالیده‌ایم و آنها را بزرگترین سرمایه‌های فوتبالی خود برشمرده و هر بار که ورزشگاه آزادی با صد هزار نفر میزبان حریفان بوده، به خود بالیده‌ایم، ولی چرا امروز از احتمال این تصمیم می‌ترسیم و آن را تنها به نیرنگ و دسیسه‌های عرب‌ها برای انتقام‌جویی از فوتبال خودمان نسبت می‌دهیم؟ آیا همین تماشاگرانی که در این سال‌ها به عنوان بزرگترین سرمایه‌های فوتبالی‌مان از آنها یاد کرده‌ایم، لیاقت داشتن ورزشگاه‌های استاندارد را ندارند؟ چرا در همه این سال‌ها سهم بینندگان، تنها ورزشگاه آزادی بوده است؟

پرسش مهمتر این که چرا ما باید از مطرح شدن گزینه‌های چون استاندارد بودن ورزشگاه‌ها و توسعه زیرساخت‌های فوتبالی‌مان بترسیم؟
معمولا مدیری را موفق و خلاق می‌دانند که تهدید‌ها را تبدیل به فرصت کند؛ اما اینجا سال‌های سال، فرصت‌هایی بوده که هدر رفته و اکنون از دست دادن این فرصت‌ها، خود به یک تهدید تبدیل شده است.

بنابراین، اگر در همه این سال‌ها، نگاهی اصولی به مدیریت ورزشمان داشتیم، آیا امروز باز هم در هراس بودیم؟ اگر ورزشگاه‌های بزرگ و نیمه تمام خود را تا کنون به پایان رسانده بودیم، باز هم از بازی کثیف عرب‌ها دم می‌زدیم؟

نکته اصلی در اینجاست که سال‌ها به مسائل اساسی و زیربنایی توجه نکرده و هم‌اکنون مانده‌ایم چه کنیم و این در حالی است که کشور کوچکی در خلیج فارس، میزبان جام جهانی شده و ما هنوز می‌ترسیم که به دلیل استاندارد نبودن ورزشگاه‌هایمان، کاهش سهمیه داشته باشیم.

نکته دیگر این است؛ «کار نیکو کردن از پر کردن است». این همه ورزشگاه نیمه‌کاره و نیمه‌ساز در سراسر کشور ساخته‌ایم؛ پروژه‌هایی که بعضا بیست سال از آغاز ساختشان می‌گذرد و هنوز به بهره‌برداری نرسیده اند و هر از گاهی، سوژه گزارشی می‌شوند.

اگر به جای این همه پروژه نیمه‌کاره، یک یا دو نمونه مناسب را برمی‌گزیدیم و به پایان می‌رساندیم، بهتر نبود؟ چرا که دیگر مجبور نبودیم همه بازی‌هایمان را در ورزشگاه پیر آزادی برگزار کنیم و همچنین مجبور نبودیم خطر تهدید کسر سهمیه را پشت گوشمان احساس کنیم.

بر کسی پوشیده نیست که اگر از راه لطمه‌ای ببینیم، بیش از هر کسی خودمان مقصریم که در همه این سال‌ها، نگاهی به زیرساخت‌های ورزشی‌مان نکرده ایم. این همه سال گذشت و ما تنها ورزشگاه آزادی را برای برگزاری بازی‌های ملی‌مان داریم!

هیات مدیره مردانه فیس‌بوک، کار دستش داد

اکثریت کاربران این شبکه اجتماعی زنان هستند با این حال هیچ زنی در هیات مدیره آن دیده نمی‌شود. به اعتقاد کمپین FACE IT این مسئله غیر قابل قبول است.

فیس بوک این بار به خاطر نبود زن در تیم رهبری اش زیر سوال قرار گرفته است. کمپین FACE IT دیروز راه انداخته شد و قصد دارد همه توجهات را به سمت این واقعیت جلب کند که با وجود سیاست‌های این شبکه اجتماعی که بعد از اعلام فروش 5 میلیاردی سهام عرضه عمومی شرکت در بورس در ماه فوریه رو به سوی عمومی کردن هرچه بیشتر خود داشت، هیات مدیره این شرکت تنها از مردان سفید پوست تشکیل شده است.[وضعیت سهام فیس‌بوک / اینفوگرافیک]
این کمپین ماموریت خود را این گونه شرح داده است: ما معتقدیم این هیات مدیره متشکل از مردان سفید پوست باید زنانی را از همه ملیت‌ها و رنگ‌ها در خود جای دهد.
هیات مدیره فیس بوک از 7 مرد سفید پوست با نام‌های: مارک زاکربرگ، موسس و مدیرعامل شرکت؛ استاف ارسکین بولز، رئیس سابق کاخ سفید؛ رید هستینگ، مدیر عامل شرکت Netflix؛ سرمایه دار جسور، مارک اندرسون؛ جیم بریر از Accel Partners
دونالد. ای گراهام، مدیر عامل کمپانی واشنگتن پست و پیتر تیل از Founders Fund تشکیل شده است.
بر اساس مقاله‌ای که ZDNet درباره کمپین FACE IT منتشر کرده است اکثریت 845 میلیون کاربر فعال ماهانه فیس بوک، زنان هستند.
نماینده این کمپین گفت: وجود زنان در تیم هدایت کننده فیس بوک می تواند با تبلیغ این مسئله که شبکه های اجتماعی به دنبال برابری جنسیتی هستند سبب افزایش درآمد فیس بوک شود.
جالب آنکه فیس بوک تنها کمپانی Silicon Valley نیست که زنان را از هیات مدیره خود حذف کرده است. اعضای هیات مدیره کمپانی‌های توئیتر، PayPal و Foursquare همه مرد هستند؛ Groupon تنها یک زن دارد و تیم 10 نفره رهبری گوگل هم فقط 3 عضو زن دارد.
نیویورکر در مقاله‌ای نوشت: زاکربرگ درباره چرایی نبود زنان در هیات مدیره اش اینگونه توضیح می دهد: ما هیات مدیره کوچکی داریم، من به دنبال افراد کارآمد هستم و اهمیتی نمی‌دهم آنها چه جنسیتی دارند و از کدام شرکت آمده اند و هیات مدیره خود را با افراد به درد نخود پر نمی‌کنم.
این دومین بار در چند ماه گذشته است که فیس بوک به خاطر انحصار طلبی مردانه اش زیر سوال رفته است. جمعیت معلمان بازنشسته ایالت کالیفرنیا هم که دومین صندوق بزرگ بازنشستگی در آمریکا است در ماه فوریه اعلام کرده بود فیس بوک باید زنان را به هیات مدیره خود اضافه کند.
فیس بوک تاکنون نظری در این باره نداده است.

Cnet

همزمان با مصاحبه رئیس جمهور با ZDF، حذف پرس تی وی از یک ماهواره

اداره رسانه های مونیخ (بی.ال.ام) تحت فشار دولت آلمان، طی تصمیمی غیرقانونی، شبکه انگلیسی زبان پرس تی وی را از ماهواره سس آسترا قطع کرد.

استفن گوبل معاون رئیس سرویس ماهواره های سس، با ارسال پیام الکترونیکی به مقامات صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران اعلام کرده که اداره رسانه های مونیخ(بی ال ام) خواستار حذف فوری شبکه پرس تی وی از این ماهواره شده است. این سازمان ادعا کرده است که شبکه انگلیسی زبان ایران جواز پخش در اروپا را ندارد.

حذف پرس تی وی از این ماهواره آلمانی همزمان با مصاحبه شبکهzdf  آلمان با رئیس جمهور کشورمان شد.

فلزات کمیاب زمین در این معادن استخراج می‌شوند / گزارش تصویری

نزدیک به 95درصد فلزات کمیاب که بخش‌های کلیدی ساخت ابزارهای الکترونیکی را تشکیل می‌دهند در کشور چین استخراج می‌شوند. آیا نانوفناوری می‌تواند راه‌هایی برای شکستن این انحصار پیدا کند؟

فلزات کمیاب زمانی که با عناصر مغناطیسی مانند آهن ترکیب شوند، می‌توانند آهنرباهای دائمی فوق‌قوی‌یی تولید کنند که حرکت دادن آنها تقریبا غیرممکن است. قدرت این آهنرباهای کوچک باعث مینیاتوری شدن قطعات الکترونیک و کاهش وزن خودروهای الکتریکی شده است.

استخراج منابع عناصر کمیاب به یک صنعت عظیم در چین تبدیل شده اما آسیب‌های زیست‌محیطی متعددی به دنبال داشته است. به همین دلیل ایالات متحده استخراج معادن عناصر کمیاب این کشور را از حدود سال 1980 متوقف کرده و امیدوارست در سال جاری با استفاده از روش تولید اکسید فلز بخشی از این معادن را بازگشایی کند.