سه دانشمند "ام. آی. تی" و دانشگاه استنفورد مدل هواپیمای دو بالی را ساختند که همانند یک جت مافوق صوت تنها در مدت 3 ساعت فاصله نیویورک تا پاریس را می پیماید. | |
به گزارش خبرگزاری مهر، "کیکی وانگ" و "روی هو" از موسسه تکنولوژی ماساچوست و "آنتونی جیمسون" از دانشگاه استنفورد هواپیمایی را ساخته اند که در هر طرف مجهز به دو بال است و اجازه می دهد که این وسیله به سرعت فواصل طولانی را به روشی بسیار ارزانتر و زیستی تر از جتهای کنونی طی کند. درحال حاضر، این سه دانشمند تنها یک مدل دیجیتالی و چند نمونه شبیه سازی شده را از این هواپیمای دو بال ساخته اند. این شبیه سازیها نشان می دهد که چگونه یک هواپیمای دو بال اصلاح شده می تواند حداقل مقاومت را نسبت به هواپیماهای مافوق صوت رایج با یک بال در هر طرف تولید کند. به گفته این محققان، استفاده از دو بال در هر طرف مزایای مختلفی دارد که عبارتند از: نیاز به حداقل سوخت برای پرواز، کاهش ابعاد مخزن سوخت و کاهش شکستن دیوار صوتی.
براساس گزارش "ام. آی. تی نیوز"، برای حل مشکل مقاومت و امواج ضربه ای، این دانشمندان از پروژه اولیه یک هواپیمای دو بال مافوق صوت که در دهه 50 توسط یک مهندس آلمانی به نام "آدولف باسمن" ارائه شده بود استفاده کردند و توانستند تمام فاکتورهایی که می توانند با سرعت هواپیما تداخل کنند را مورد ارزیابی قرار دهند. با استفاده از یک مدل سه بعدی رایانه ای، این دانشمندان به شبیه سازیهای مختلفی دست یافتند و نشان دادند که چگونه می توان با ایجاد یک کانال میان نمای بالایی و نمای پایینی بال برای جریان دادن هوا و کاهش مقاومت، می توان با یک سرعت مافوق صوت پرواز کرد. |
|
دانشمندان آمریکایی نمونه آزمایشی تراشه ای
زیستی را ساختند که در واقع شبیه ساز روده انسان است و می تواند برای انجام
بهتر آزمایش داروها نقش مهمی ایفا کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، محققان فناوریهای زیستی دانشگاه هاروارد پس از
ساخت "ریه- روی- تراشه" در سال 2010 اکنون با استفاده از مفهوم "اندام در
شیشه"، یک تکه از روده انسان را ساختند.
این "روده- روی- تراشه" ساخت "موسسه مهندسی با الهام بیولوژیکی ویس"
دانشگاه هاروارد ابعادی کم و بیش شبیه به یک کلید "یو. اس. بی" دارد که
دارای یک لوله مرکزی است که با یک لایه از سلولهای اپیتلیال و دو حفره خالی
(بالا و پایین سلولهای انسان) ساخته شده است.
براساس گزارش دیسکاوری نیوز، به خاطر یک پمپ متصل به دستگاه، این محققان
می توانند حرکت ماهیچه ها در بدن بیمار را درحالی که داروهای آزمایشی به
سلولهای حاضر در داخل لوله تجویز شده اند شبیه سازی کنند.
این دستگاه بزیست فناورانه با یک کشت باکتریهای روده که دانشمندان توسعه
داده اند کامل می شود. باکتریها می توانند "روده – روی- تراشه" را به محیطی
طبیعی تر برای آزمایش داروها تبدیل کنند.
یک سیستم مصنوعی برپایه فناوری زیستی برای آزمایش مولکولهای دارویی کمک
بسیار بزرگی به بخش آزمایش داروها و کاهش نیاز به استفاده از حیوانات
آزمایشگاهی و افزایش سطح دقت آزمایشات است.
محققان استرالیایی با آغاز آزمایشات بر روی پیش ساختهای ریزتراشه برای نیرورسانی به چشم مصنوعی، پژوهشها برای بازیابی بینایی با چشم مصنوعی را وارد مرحله جدیدی کردهاند.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با مثبت بودن آزمایشات در مراحل اولیه آزمایشگاهی و نزدیک شدن به مرحله ارزیابی پیش بالینی، مهندسان برق گروه بینایی موناش (MVG) مراحل آزمایشات بالینی ریزتراشهها را آغاز کردهاند.
به گفته محققان، مثبت بودن نتایج نشان داده که پروژه عرضه کاشت چشم مصنوعی مستقیم در مغز تا سال 2014 برای آزمایش بر روی بیماران قابل اجرا خواهد بود.
دستگاه چشم مصنوعی شامل بخشهایی مانند یک دوربین کوچک بر روی یک عینک که مانند شبکیه عمل کرده، یک پردازشگر جیبی که اطلاعات الکترونیکی را از دوربین دریافت و به علائمی تبدل کرده که مغز را قادر به ساخت یک ساختار بصری میکند و کاشتهای قشری چند بخشی در مغز بوده، مانند پورتال برای تحریکهای قشر بصری عمل خواهد کرد.
هدف از ساخت این پروتز بینایی به گفته محققان، ارائه حداقل یک جایگزین برای حیوانات همراه یا عصای سفید است. اگرچه این دستگاه در حالت کنونی مانند یک مکمل در کنار این کمکها عمل کرده اما دانشمندان بر این باورند که در آینده و با پیشرفت فناوری میتوان از آن به عنوان یک جایگزین کامل استفاده کرد.
این ریزتراشهها مستقیما بر روی سطح قشر بینایی فرد در بخش تحتانی مغز نصب میشود. طبق برآوردها، هر بیمار از یک شبکه تا 14 کاشی هشت در هشت میلیمتر برخوردار خواهد شد.
هر یک از این کاشیها شامل یک ریزتراشه چهار در چهار میلیمتری با 500 هزار ترانزیستور و 45 الکترود مویی خواهند بود. این کاشیها در زمان عملیاتی، تصاویر سیاه و سفید با وضوح پایین را از یک واحد پردازشگر دیجیتال خارجی متصل به دوربین دریافت خواهند کرد.
هواپیمای خورشیدی Solar Impulse که تاکنون موفق به شکست سه رکورد جهانی پرواز شده است، بدنبال ثبت رکورد طولانیترین مسافت پرواز بدون استفاده از سوخت است.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «برتراند پیکال» و «آندره بورشبرگ» دو خلبان سوئیسی هواپیمای خورشیدی قصد دارند مسیر دو هزار و 500 کیلومتری را بدون استفاده از سوخت در طول دو روز طی کنند.
پرواز 48 ساعته هواپیمای خورشیدی برای ماه می یا ژوئن و بر فراز رشته کوه های پیرنه در مرز فرانسه و اسپانیا، دریای مدیترانه و فرود در مراکش برنامه ریزی شده است که در صورت اجرایی شدن، ایده سفر به دور دنیا در سال 2014 تا حدود زیادی عملی خواهد شد.
تیم تحقیقاتی هواپیمای خورشیدی Solar Impulse بیش از هفت سال برای طراحی و ساخت آن زمان صرف کردهاند. وزن هواپیما معادل یک خودروی معمولی است که از کامپوزیتهای فیبر کربن لانه زنبوری ساخته شدهاند. بال هواپیما مشابه هواپیمای ایرباس A340 بوده و سلولهای خورشیدی بر روی سطح بال تعبیه شدهاند؛ قدرت چهار ملخ هواپیما نیز حدود هشت اسب بخار است.
طراحی ویژه Solar Impulse ثبت رکورد طولانیترین پرواز هواپیمای خورشیدی سرنشیندار ( بدون نیاز به سوخت جایگزین) در سال 2010 را امکانپذیر ساخت.
BCC950 عنوان وبکم جدید شرکت "لاجی تک" است که می تواند مشکل فقدان پوشش کامل محیط جلسات و ویدیوکنفرانسهای آنلاین را حل کند.
این محصول جدید دارای ساقه ای مکانیکی است که می تواند به صورت 180 درجه بچرخد و زاویه دید حسگرها 75 درجه است.
به این ترتیب، BCC950 می تواند دستگاهی با قدرت بالای پوشش دهی را عرضه کند. همچنین برخلاف وبکمهای عادی که وضوح تصویر پایینی دارند این محصول جدید دارای وضوح تصویر HD و لنز Carl Zeiss است.
یک دستگاه کنترل کننده از راه دور و میکروفنی که می تواند تا شعاع 2.5 متر صدای با کیفیت بالا را ارائه کند از دیگر امکانات این وبکم هستند.
براساس گزارش وب نیوز، این دستگاه از ماه می با قیمت 250 وارد بازار می شود.
میکروفن، بلندگو و کنترل کننده وبکم
ساقه این دستگاه به صورت 180 درجه می چرخد و یک کنترل کننده از راه دور امکان یک پوشش دهی کامل را فراهم می کند
ادامه مطلب ...
دانشمندان دانشگاه کانکتیکات موفق به ساخت آشکارساز جدیدی شدهاند که قادر به شناسایی سریع مقادیر کوچک تیانتی و دیگر مواد انفجاری در مایعات بوده و با شامه سگهای بمبیاب رقابت میکند.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این حسگر همچنین از کاربردهای بالقوه در شناسایی آلودگیهای آب حاوی تیانتی برخوردار است. چنین آلودگیهایی از تأسیسات تولید و ذخیره کهنه و دیگر منابع به وجود میآیند.
آلودگی مرتبط با تیانتی در آب میتواند بیماریهای جدی به همراه داشته باشد. از این رو آزمایشات مختلفی برای بررسی امکان وجود این مواد شیمیایی در آب آشامیدنی انجام میشود. این آزمایشات شامل نمونهبرداری از آب و انتقال آن به آزمایشگاههای مجهز بوده که در آن به تغلیظ نمونه برای شناسایی ماده منفجره که در آن رقیق شده میپردازند.
اما این حسگر میتواند راهحل سریعتری را برای این مسأله ارائه دهد. به گفته دانشمندان، این راه حل بر اساس تغییر رنگ در زمان اتصال مولکول حسی درون دستگاه به یک ماده انفجاری است.
محققان قصد دارند این حسگر را در یک نوار کاغذی قرار داده و استفاده آن را برای افراد آسانتر کنند. در این روش، کارشناسان میتوانند کاغذ فیلتر را درون یک نمونه از آب یا مایعات دیگر قرار داده و سپس آن را درون دستگاه بگذارند.